ร่องลึกก้นสมุทรมาเรียนา

การศึกษาใช้การหาอายุคาร์บอนของชั้นโบราณคดีเพื่อยืนยันว่าเหยื่อที่พบในเกาะ Tinian และ Saipan ทางตอนเหนือของเกาะมาเรียนานั้นมาจากประมาณ 1,500 ปีก่อนคริสตกาล หรือ 3,500 ปีก่อน Michael T. Carson, a นักโบราณคดีกับศูนย์วิจัยพื้นที่ไมโครนีเซียที่มหาวิทยาลัยกวม การศึกษาที่มีชื่อว่า "มาจับปลาหมึกเป็นอาหารค่ำกันเถอะ: สิ่งประดิษฐ์โบราณของเหยื่อปลาหมึกยักษ์ในหมู่เกาะมาเรียนาของมหาสมุทรแปซิฟิกเขตร้อนอันห่างไกล" ตีพิมพ์ในวารสารวิชาการ World Archeology ซึ่งเป็นวารสารทางวิชาการที่ผ่านการตรวจสอบโดยผู้ทรงคุณวุฒิ คาร์สันซึ่งจบปริญญาเอกด้านมานุษยวิทยาเป็นผู้เขียนหลักของการศึกษานี้ โดยได้รับความช่วยเหลือจาก Hsiao-chun Hung จาก The Australian National University ในแคนเบอร์รา ประเทศออสเตรเลีย อุปกรณ์ตกปลาทำด้วยเปลือกคาวรี หอยทากทะเลชนิดหนึ่ง และอาหารโปรดของปลาหมึก ซึ่งเชื่อมต่อกันด้วยสายไฟเบอร์กับอ่างหินและตะขอ พวกเขาถูกพบในเจ็ดไซต์ในหมู่เกาะ มาเรียนา เหยื่อที่เก่าแก่ที่สุดถูกขุดขึ้นในปี 2554 จาก Sanhalom ใกล้บ้าน Taga ใน Tinian และในปี 2559 จาก Unai Bapot ในไซปัน สถานที่อื่นๆ ได้แก่ Achugao ในไซปัน Unai Chulu ใน Tinian และ Mochom ที่สนามกอล์ฟ Mangilao หาด Tarague และถ้ำ Ritidian Beach ในเกาะกวม สิ่งประดิษฐ์ที่รู้จัก ไม่ทราบวัตถุประสงค์ -- จนถึงตอนนี้ คาร์สันกล่าวว่า "สิ่งประดิษฐ์เป็นที่ทราบกันดีอยู่แล้ว - เรารู้เกี่ยวกับพวกมัน เพียงแค่ใช้เวลานานในการพิจารณาถึงความเป็นไปได้ สมมติฐานต่างๆ ของสิ่งที่อาจเป็นได้" คาร์สันกล่าว "แนวคิดดั้งเดิม - สิ่งที่เราได้รับแจ้งเมื่อนานมาแล้วจากพิพิธภัณฑ์บิชอป [ในโฮโนลูลู] คือสิ่งเหล่านี้ต้องมีไว้สำหรับขูดสาเกหรือพืชอื่น ๆ เช่นเผือก [แต่] พวกมันไม่ได้เป็นเช่นนั้น" เปลือกหอยไม่มีขอบหยักเหมือนเครื่องมือขูดอาหารอื่น ๆ ที่รู้จัก ด้วยรูและร่องของพวกมันที่จะติดสายไฟเบอร์และส่วนประกอบของอ่างหิน พวกมันจึงดูใกล้เคียงกับเหยื่อปลาหมึกที่พบในตองกาเมื่อประมาณ 3,000 ปีก่อนหรือ 1,100 ปีก่อนคริสตกาล “เรามั่นใจว่าพวกมันคือชิ้นส่วนของเหยื่อปลาหมึกยักษ์ และเรามั่นใจว่าพวกมันมีอายุย้อนไปถึง 1,500 ปีก่อนคริสตกาล” คาร์สันกล่าว สิ่งประดิษฐ์ของ CHAMORUS โบราณ? คาร์สันกล่าวว่าตอนนี้กลายเป็นคำถาม: ชาวชาโมรูในสมัยโบราณได้คิดค้นการปรับตัวนี้ให้เข้ากับสภาพแวดล้อมของพวกเขาในช่วงเวลาที่พวกเขาอาศัยอยู่ในเกาะเป็นครั้งแรกหรือไม่" นั่นเป็นไปได้ เขากล่าวว่า อีกนัยหนึ่งคือพวกเขานำประเพณีมาจากบ้านเกิดเดิมของพวกเขามาด้วย อย่างไรก็ตาม ยังไม่มีการค้นพบสิ่งประดิษฐ์ประเภทนี้ในบ้านเกิดที่มีศักยภาพของผู้ตั้งถิ่นฐานชาวมาเรียนากลุ่มแรก หากชาว CHamoru เป็นผู้คิดค้นเหยื่อปลาหมึกตัวแรก มันจะให้ข้อมูลเชิงลึกใหม่เกี่ยวกับความเฉลียวฉลาดและความสามารถในการแก้ปัญหาของพวกเขา โดยต้องสร้างวิธีการที่แปลกใหม่และเชี่ยวชาญในการใช้ชีวิตในสภาพแวดล้อมใหม่และใช้ประโยชน์จากแหล่งอาหารที่มีอยู่ "มันบอกเราว่า […] แหล่งอาหารประเภทนี้มีความสำคัญพอสำหรับพวกเขาจนพวกเขาคิดค้นบางสิ่งที่พิเศษมากเพื่อดักจับอาหารเหล่านี้" คาร์สันกล่าว "เราไม่สามารถพูดได้ว่ามันมีส่วนอย่างมากในการรับประทานอาหารของพวกเขา - มันอาจจะไม่ได้ - แต่มันสำคัญมากพอที่จะกลายเป็นสิ่งที่เราเรียกว่า 'ประเพณี' ในทางโบราณคดี" คำถามต่อไปที่ต้องพิจารณา คาร์สันกล่าวว่า มีวัตถุที่คล้ายกันในที่อื่นๆ ที่มีอายุมากกว่าหรือไม่ “จากมุมมองทางโบราณคดีล้วนๆ การรู้ว่าสิ่งใดเก่าแก่ที่สุดนั้นสำคัญเสมอ เพราะคุณจะสามารถติดตามว่าสิ่งต่างๆ เปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลาอย่างไร” เขากล่าว “[…] สถานที่แห่งเดียวที่จะอยู่ในพื้นที่บ้านเกิดโพ้นทะเลสำหรับชาว CHamoru กลุ่มแรกที่ย้ายไปที่ Marianas ดังนั้นเราจะค้นหาเกาะต่างๆในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และไต้หวันสำหรับการค้นพบเหล่านั้น”