วัฒนธรรม

ดร. ทาคาฮิโกะ มาสุดะ นักวิจัยมหาวิทยาลัยอัลเบอร์ตา กล่าวว่า "การค้นพบนี้ขัดแย้งกับทฤษฎียอดนิยมที่ว่าการแสดงออกทางสีหน้าของอารมณ์พื้นฐานสามารถรับรู้ได้ในระดับสากล" "วัฒนธรรมของบุคคลมีบทบาทอย่างมากในการกำหนดวิธีที่พวกเขาจะรับรู้อารมณ์และจำเป็นต้องพิจารณาเมื่อตีความการแสดงออกทางใบหน้า" ความแตกต่างทางวัฒนธรรมเหล่านี้สามารถสังเกตได้แม้กระทั่งในอีโมติคอนคอมพิวเตอร์ ซึ่งใช้เพื่อถ่ายทอดอารมณ์ของนักเขียนผ่านอีเมลและการส่งข้อความ สอดคล้องกับผลการวิจัย อีโมติคอนของญี่ปุ่นสำหรับความสุขและความเศร้าจะแตกต่างกันไปในแง่ของการแสดงนัยน์ตา ในขณะที่อีโมติคอนของอเมริกาจะแตกต่างกันไปตามทิศทางของปาก ในสหรัฐอเมริกา อีโมติคอน : ) และ : - ) หมายถึงใบหน้าที่มีความสุข ในขณะที่อีโมติคอน :( หรือ : - ( หมายถึงใบหน้าที่เศร้า อย่างไรก็ตาม ชาวญี่ปุ่นมักจะใช้สัญลักษณ์ (^_^) เพื่อแสดงถึงใบหน้าที่มีความสุข และ (;_;) เพื่อแสดงถึงใบหน้าที่เศร้าหมอง เมื่อผู้เข้าร่วมถูกขอให้ให้คะแนนระดับความสุขหรือความเศร้าที่แสดงออกผ่านอีโมติคอนคอมพิวเตอร์เครื่องต่างๆ นักวิจัยพบว่าชาวญี่ปุ่นยังคงมองไปที่ดวงตาของอีโมติคอนเพื่อกำหนดอารมณ์ของมัน “เราคิดว่าเป็นเรื่องที่น่าสนใจและเหมาะสมทีเดียวที่ วัฒนธรรม ที่มักปกปิดอารมณ์ เช่น ญี่ปุ่น จะให้ความสำคัญกับดวงตาของบุคคลเมื่อกำหนดอารมณ์ เนื่องจากดวงตามักจะค่อนข้างบอบบาง” มาสุดะกล่าว "ในสหรัฐอเมริกา ที่ซึ่งการแสดงอารมณ์อย่างโจ่งแจ้งเป็นเรื่องปกติ การให้ความสำคัญกับปากซึ่งเป็นลักษณะที่แสดงออกมากที่สุดบนใบหน้านั้นสมเหตุสมผล" การค้นพบนี้ตีพิมพ์ในวารสาร Journal of Experimental Social Psychology ฉบับปัจจุบัน และเป็นผลมาจากการศึกษาร่วมกันระหว่าง Masaki Yuki (มหาวิทยาลัยฮอกไกโด), William Maddux (INSEAD) และ Takahiko Masuda (มหาวิทยาลัยอัลเบอร์ตา) ผลการวิจัยยังชี้ให้เห็นถึงความเป็นไปได้ที่น่าสนใจว่าชาวญี่ปุ่นอาจเก่งกว่าชาวอเมริกันในการตรวจจับ "รอยยิ้มปลอม" หากตำแหน่งของดวงตาเป็นกุญแจสำคัญในการตัดสินว่ารอยยิ้มของใครบางคนนั้นหลอกหรือจริง ภาษาญี่ปุ่นอาจเก่งเป็นพิเศษในการตรวจจับว่าใครบางคนกำลังโกหกหรือ "แกล้งทำ" อย่างไรก็ตาม คำถามเหล่านี้สามารถตอบได้ด้วยการวิจัยในอนาคตเท่านั้น