ดวงอาทิตย์ เป็นดาวฤกษ์ ณ ใจกลางระบบสุริยะ

"เป้าหมายหลักของเราคือการกำหนดกลไกการเร่งความเร็วที่สร้างและขนส่งอนุภาคพลังงานสูงที่เป็นอันตรายจากชั้นบรรยากาศสุริยะเข้าสู่ระบบสุริยะ รวมถึงสภาพแวดล้อมใกล้โลก" ดร. มิไฮร์ เดไซ ผู้ร่วมวิจัยในภารกิจบูรณาการกล่าว ชุดเครื่องมือ Science Investigation of the Sun (IS?IS) ซึ่งเป็นโครงการหลายสถาบันที่นำโดย Prof. Dave McComas ผู้วิจัยหลักแห่งมหาวิทยาลัยพรินซ์ตัน IS?IS ประกอบด้วยเครื่องมือ 2 ชิ้น ได้แก่ Energetic Particle Instrument-High (EPI-Hi) และ Energetic Particle Instrument-Low (EPI-Lo) "ด้วย EPI-Lo เราสามารถวัดอนุภาคพลังงานต่ำมากโดยไม่คาดคิดใกล้กับสภาพแวดล้อมสุริยะ เราพิจารณาคำอธิบายมากมายสำหรับการมีอยู่ของพวกมัน แต่ท้ายที่สุดแล้ว พวกมันคือปืนพ่นควันที่ชี้ไปที่ปฏิกิริยาระหว่างบริเวณที่เคลื่อนที่ช้าและเร็วของลมสุริยะที่เร่งอนุภาคพลังงานสูงจากนอกวงโคจรของโลก บางส่วนเดินทางกลับไปยังดวงอาทิตย์ ช้าลงเมื่อเทียบกับกระแสลมสุริยะที่พัดกระหน่ำ แต่ยังคงรักษาพลังงานที่สูงอย่างน่าประหลาดใจไว้ได้" PSP ซึ่งจะเดินทางภายใน 4 ล้านไมล์จากพื้นผิว ดวงอาทิตย์ กำลังรวบรวมข้อมูลสุริยะใหม่เพื่อช่วยให้นักวิทยาศาสตร์เข้าใจว่าเหตุการณ์สุริยะ เช่น การพุ่งออกมาของมวลโคโรนา ส่งผลกระทบต่อสิ่งมีชีวิตบนโลกอย่างไร ในช่วงที่ดวงอาทิตย์โคจรรอบดวงอาทิตย์ขึ้น ดาวฤกษ์ของเราจะปล่อยสสารพลังงาน สนามแม่เหล็ก และรังสีแม่เหล็กไฟฟ้าออกมาในปริมาณมหาศาลในรูปแบบของการขับมวลโคโรนา (CME) วัสดุนี้รวมเข้ากับลมสุริยะ ซึ่งเป็นกระแสของอนุภาคมีประจุที่ปล่อยออกมาจากบรรยากาศชั้นบนของดวงอาทิตย์ อนุภาคพลังงานแสงอาทิตย์พลังงานสูง (SEPs) นำเสนอภัยคุกคามทางรังสีอย่างร้ายแรงต่อนักสำรวจมนุษย์ที่อาศัยและทำงานนอกวงโคจรระดับต่ำของโลก และต่อทรัพย์สินทางเทคโนโลยี เช่น การสื่อสารและดาวเทียมวิทยาศาสตร์ในอวกาศ เมื่อกิจกรรมของดวงอาทิตย์ถึงจุดสงบ ประมาณทุกๆ 11 ปี บริเวณเส้นศูนย์สูตรสุริยะจะปล่อยกระแสลมสุริยะที่ช้าลง โดยเดินทางประมาณ 1 ล้านไมล์ต่อชั่วโมง ในขณะที่ขั้วโลกจะพ่นกระแสที่เร็วกว่า ซึ่งเดินทางเร็วกว่าสองเท่าที่ 2 ล้านไมล์ต่อชั่วโมง Stream Interaction Regions (SIRs) ถูกสร้างขึ้นโดยการโต้ตอบที่ขอบเขตระหว่างลมสุริยะที่เร็วและช้า กระแสน้ำที่เคลื่อนที่เร็วมีแนวโน้มที่จะแซงกระแสน้ำที่ช้ากว่าซึ่งมีต้นกำเนิดทางทิศตะวันตกบนดวงอาทิตย์ ก่อตัวเป็นบริเวณปฏิสัมพันธ์ที่ปั่นป่วน (CIRs) ที่สร้างคลื่นกระแทกและอนุภาคที่เร่งความเร็ว ซึ่งไม่เหมือนกับที่เกิดจาก CME "เป็นครั้งแรกที่เราสังเกตเห็นอนุภาคพลังงานต่ำจาก CIR เหล่านี้ใกล้กับวงโคจรของดาวพุธ" เดไซกล่าว "เรายังเปรียบเทียบข้อมูล PSP กับข้อมูลจาก STEREO ซึ่งเป็นโพรบพลังงานแสงอาทิตย์อีกตัวหนึ่ง โดยการวัดประชากรที่มีพลังงานอย่างเต็มรูปแบบและเชื่อมโยงข้อมูลกับการวัดอื่นๆ เราหวังว่าจะได้ภาพที่ชัดเจนของแหล่งกำเนิดและกระบวนการที่เร่งอนุภาคเหล่านี้ ขั้นตอนต่อไปของเราคือการรวมข้อมูลเข้ากับแบบจำลองเพื่อทำความเข้าใจที่มาของ SEPs และวัสดุอื่นๆ ให้ดียิ่งขึ้น Parker Solar Probe จะแก้ปัญหาทางวิทยาศาสตร์ที่น่าฉงนสงสัยมากมาย - และรับประกันได้ว่าจะสร้างคำถามใหม่ๆ ด้วยเช่นกัน"