การมีประจำเดือน

"ระดับ CGRP ที่สูงขึ้นตามความผันผวนของฮอร์โมนสามารถช่วยอธิบายได้ว่าทำไมอาการไมเกรนจึงมีแนวโน้มมากขึ้นในช่วงมีประจำเดือน และเหตุใดอาการไมเกรนจึงค่อย ๆ ลดลงหลังจากหมดประจำเดือน" Bianca Raffaelli, MD, จาก Charité - Universitätsmedizin Berlin ในเยอรมนีกล่าว "ผลลัพธ์เหล่านี้จำเป็นต้องได้รับการยืนยันด้วยการศึกษาขนาดใหญ่ แต่เราหวังว่าผลลัพธ์เหล่านี้จะช่วยให้เราเข้าใจกระบวนการไมเกรนได้ดีขึ้น" การศึกษานี้เกี่ยวข้องกับผู้เข้าร่วมหญิง 3 กลุ่มที่มีอาการไมเกรนเป็นระยะ ทุกคนมีอาการไมเกรนอย่างน้อยสามวันในเดือนก่อนการศึกษา กลุ่มเหล่านี้คือผู้ที่มีรอบเดือนปกติ กลุ่มที่รับประทานยาคุมกำเนิด และกลุ่มที่ผ่านวัยหมดระดู เปรียบเทียบแต่ละกลุ่มกับกลุ่มผู้เข้าร่วมหญิงที่มีอายุใกล้เคียงกันซึ่งไม่เป็นโรคไมเกรน กลุ่มละ 30 คน รวมเป็น 180 คน นักวิจัยเก็บเลือดและน้ำตาเพื่อกำหนดระดับ CGRP ในผู้ที่มีรอบเดือนปกติ กลุ่มตัวอย่างจะถูกเก็บในช่วงที่มี ประจำเดือน เมื่อระดับฮอร์โมนเอสโตรเจนต่ำและในช่วงเวลาที่มีการตกไข่ซึ่งเป็นช่วงที่ระดับสูงสุด ในผู้ที่รับประทานยาคุมกำเนิดจะเก็บตัวอย่างในช่วงเวลาที่ปราศจากฮอร์โมนและเวลาที่รับประทานฮอร์โมน ตัวอย่างถูกนำมาจากผู้เข้าร่วมวัยหมดระดูในเวลาสุ่ม การศึกษาพบว่าผู้เข้าร่วมสตรีที่เป็นไมเกรนและมีรอบเดือนปกติมีความเข้มข้นของ CGRP ในช่วงมีประจำเดือนสูงกว่าผู้ที่ไม่มีอาการไมเกรน ผู้ที่เป็นไมเกรนมีระดับเลือด 5.95 พิโกกรัมต่อมิลลิลิตร (pg/ml) เทียบกับ 4.61 pg/ml สำหรับผู้ที่ไม่มีไมเกรน สำหรับน้ำตา ผู้ที่เป็นไมเกรนมีค่า 1.20 นาโนกรัมต่อมิลลิลิตร (ng/ml) เทียบกับ 0.4 ng/ml สำหรับผู้ที่ไม่มีอาการไมเกรน ในทางตรงกันข้าม ผู้เข้าร่วมหญิงที่รับประทานยาคุมกำเนิดและในวัยหมดระดูมีระดับ CGRP ใกล้เคียงกันในกลุ่มไมเกรนและกลุ่มที่ไม่ใช่ไมเกรน Raffaelli กล่าวว่า "การศึกษายังชี้ให้เห็นว่าการวัดระดับ CGRP ผ่านของเหลวในน้ำตานั้นเป็นไปได้และต้องมีการตรวจสอบเพิ่มเติม เนื่องจากการวัดค่าที่ถูกต้องในเลือดนั้นเป็นสิ่งที่ท้าทายเนื่องจากครึ่งชีวิตสั้นมาก" Raffaelli กล่าว "วิธีนี้ยังคงเป็นการสำรวจ แต่ก็ไม่รุกราน" Raffaelli ตั้งข้อสังเกตว่าแม้ว่าระดับฮอร์โมนจะถูกควบคุมในช่วงเวลาที่มีการตกไข่ แต่อาจไม่ได้รับตรงกับวันที่มีการตกไข่ ดังนั้นความผันผวนของระดับฮอร์โมนเอสโตรเจนจึงอาจไม่สะท้อนให้เห็นอย่างเต็มที่